Rafine tuz üretim sistemleri hammaddeye ve var olan yardımcı kaynaklara bağlı olarak değişebilir. Genellikle üç farklı sistem kullanılır;​

​

1) Termal Buhar Sıkıştırmalı Çok Kademeli Evaporasyon / Kristalizasyon Sistemi (TVR)

 

Düşük maliyetli ve düşük basınçlı buhar varsa bu sistemin kullanılması önerilir. Rafine tuz üretiminde en çok tercih edilen prosestir. Kademe sayısı artırıldıkça ihtiyaç duyulan taze buhar miktarı azalmaktadır. Öte yandan yatırım maliyeti artmaktadır. Optimum tasarım üretim maliyeti ve yatırım maliyeti arasındaki ilişkiye bağlıdır. Ayrıca, besleme çözeltisine sisteme beslenmeden önce ön ısıtma işlemi uygulanması evaporatörlerdeki buhar tüketim miktarını azaltır.

​

2) Mekanik Buhar Sıkıştırma (MVR)

​

Sistemin kurulacağı bölgede elektrik tüketim ücretleri ucuz olduğu durumlarda MVR sisteminin kullanımı tavsiye edilmektedir. Evaporatörde elde edilen buhar radyal turbo kompresör ya da seri bağlı endüstriyel fan kullanılarak sıkıştırılıp basıncı ve sıcaklığı arttırılarak tekrar kullanılır. MVR sisteminin avantajları şu şekildedir;

​

- Sistemden çıkan bütün buhar sıkıştırılıp tekrar kullanıldığı için sistemde taze buhar ihtiyacına gerek kalmaz.

- Soğutma suyuna ihtiyaç duyulmaz.

- Kompakt tasarımı sayesinde düşük konstrüksiyon maliyeti olmaktadır

- Devreye alınması ve işletilmesi kolay bir sistemdir

​

3) Rekristalizasyon (Termal Buhar Sıkıştırmalı Çok Kademeli Flaş Evaporasyon ve Direkt-Temaslı Isı Değiştiriciler)

​

Eğer hammadde kaya tuzu ya da doğal yollarla buharlaştırılarak elde edilen (güneş enerjisi ile) tuz ise bu sistemin kullanılması önerilir. Yukarıdaki iki sistem ile karşılaştırıldığında buhar tüketimi daha düşük olmaktadır. Evaporasyon flaş halinde olursa ana çözeltinin resirkülasyon hızı yüksek olmalıdır. Tuzun sudaki çözünürlüğü sıcaklık değişiminden çok fazla etkilenmez. Fakat resirkülasyon hızı yüksek olursa sıcaklık değişimi ile yükse miktarda tuz elde edilebilir. Bu da buharlaşma hızının düşük olmasını sağlar. Bu sistemin başlıca avantajları şu şekildedir,

​

- Düşük buhar tüketimi

- Çok yüksek ürün saflığı

- Direkt temaslı ısı değiştiriciler kullanıldığı için ısı transfer yüzeyinde kirlilik oluşmaz

​

Dezavantajı:

- Sistem kapasitesi diğer iki sistemle karşılaştırıldığında daha düşük olmaktadır (Maks 200,000 ton/yıl)